Helpdeskheld Hayat

Met tegenstrijdige gevoelens zitten we als team bij elkaar voor het afscheid van onze helpdeskheld Hayat. Ze werkte bijna een jaar als vrijwilliger bij Burennetwerk. Het begon met 2 ochtenden in de week en eindigde met 20 uur in de week of soms zelfs meer. We vinden het jammer dat ze weggaat en tegelijkertijd zijn we heel blij voor haar dat ze een baan heeft gevonden. Eindelijk kan ze weer beginnen met het opbouwen van haar leven. Dat ging niet zonder slag of stoot

Voordat Hayat bij Burennetwerk begon was ze langere tijd niet in staat om actief deel te nemen aan de arbeidsmarkt. In deze moeilijke periode kwam ze terecht bij de uitkeringsinstanties UWV en later DWI. Samen met haar klantmanager ging ze kijken op welke manier ze weer grip en structuur kon krijgen in haar leven. Haar klantmanager stelde voor om met vrijwilligerswerk te starten, via zijn netwerk kwam ze bij Burennetwerk terecht.

“Ik had nooit gedacht dat ik die bevestiging zo hard nodig had”

Hayat over haar eerste dag bij Burennetwerk: “Ik ging met lood in mijn schoenen naar kantoor: wie zijn mijn collega’s, wat als ik het niet snap, wat zouden mensen wel niet van mij denken, hoe word ik behandeld als vrijwilliger…..etc. Eenmaal aangekomen kreeg ik veel aandacht. Collega’s toonde oprechte interesse in mij en gaven me de tijd om iets te leren. Ik had nooit gedacht dat ik die bevestiging zo hard nodig had tot ik het kreeg”. Persoonlijk ken ik Hayat pas een halfjaar en zie haar als een sociale vrolijke jonge vrouw met veel wilskracht en potentie. Ik kan me maar moeilijk voorstellen dat dit een jaar geleden zo anders was.

“Ik wist niet meer hoe ik mezelf moest zijn.”

“Toen ik begon was ik mezelf kwijt, ik was heel onzeker en wist niet meer hoe ik mezelf moest zijn, sociaal kon zijn of waar ik lef vandaan moest halen. Bij Burennetwerk heb ik geleerd om te bepalen en te beslissen wie ik zelf ben, waar ik voor sta en wat ik wil. Daarnaast heb ik geleerd om nee te zeggen en mijn grenzen aan te geven, omdat ik daar de ruimte voor kreeg. Burennetwerk heeft me gemaakt tot wie ik nu ben, zonder Burennetwerk lag ik nog op bed en had ik nooit gesolliciteerd; wel gewild, niet gedurfd.”

Inmiddels, een krap jaar later, zit Hayat aan de andere kant van de tafel bij UWV. Ze gaat werken als uitkeringsdeskundige en wordt het eerste aanspreekpunt voor klanten. Al voor haar eerste werkdag is ze gevraagd om een interview te doen voor een informatiefolder. Binnenkort staat ze dan ook op de cover te stralen als rolmodel, wat een mooie introductie voor haar nieuwe klanten en collega’s. Wat zijn wij trots op haar!

Voordat Hayat ons echt gaat verlaten ben ik nog benieuwd welke hulpvraag haar het meest is bijgebleven. Ze vertelt over een vrouw en haar dochter, beide ernstig ziek en hulp nodig hadden in de tuin. “Hun tuin was niet goed onderhouden en helaas te veel werk voor onze goede buren, dus ik schreef ze in voor het project Hovenier helpt. Zij was me zo dankbaar, alsof ik haar leven had gered, haar gereanimeerd had. Tijdens ons telefoongesprek zei ze tegen haar dochter: ‘Hoor je wat deze dame zegt? Ze wil ons helpen en heeft ons ingeschreven bij een project!’ Iemand luistert naar ons en wilt ons helpen!’ Daarna zei ze tegen mij; geweldig dat jullie al die moeite voor ons doen!’ Dat was wel heel mooi.
Aan het begin van mijn tijd bij Burennetwerk dacht ik dat het vragen naar burenhulp voor sommige mensen ‘lekker makkelijk was’, voor als iemand bijvoorbeeld zelf geen zin heeft in een bepaald klusje en dat ze dan Burennetwerk inschakelen. Inmiddels weet ik wel beter en heb ik ondervonden dat die hulp echt hard nodig is.”

Namens het hele burennetwerkteam wensen we Hayat veel succes en geluk in haar nieuwe baan. We zullen haar missen op kantoor, maar komen haar gelukkig zo nu en dan nog tegen als goede buur.