1111e Goede buur Gill

“Het voelt alsof ik iets gewonnen heb, en ik win nooit wat”.

Goede buur Gill meldde zich in oktober aan als goede buur bij Burennetwerk en werd gekoppeld aan een meneer die in haar flat woont. Ze gaat eens in de twee weken bij hem langs op zondagmiddag. Daarnaast wandelt ze regelmatig met een dame in de buurt.

Gill werkt als sociaal werker bij Centram Maatschappelijke Dienstverlening in stadsdeel Centrum. Vanuit haar werk meldde ze in de afgelopen jaren een aantal keer bewoners met een hulpvraag aan bij Burennetwerk. Ze waardeerde de communicatie met Burennetwerk en na haar verhuizing naar Slotermeer meldde ze zichzelf aan als goede buur. “Ik bedacht me dat ik dit soort dingen ook wel voor mensen in mijn eigen buurt kon doen. Toen ik me aanmeldde, ging ik meteen even kijken op de website wat er zoal te doen was en reageerde ik op twee vragen in mijn buurt. Ik was enthousiast, dus vond het fijn dat ik gelijk kon doorpakken.”

Gill bleek bij aanmelding ook nog eens de 1111e goede buur te zijn. Daarom ging ik bij haar op bezoek om haar te feliciteren. Ze was verrast: “Het voelt alsof ik iets gewonnen heb, en ik win nooit wat”

Gill werd na het kennismakingsgesprek meteen gekoppeld aan meneer in haar flat en aan een mevrouw in de buurt die graag wilde wandelen. Hoe bevalt het goede buurschap tot nu toe? “Het is relaxter dan ik verwachtte, omdat ik zelf afspraken kan maken met de mensen die ik bezoek. Het voelt laagdrempeliger dan echt vrijwilligerswerk. Ik vind het fijn om zo af en toe een mailtje van jullie te krijgen met de vraag hoe het gaat; ik merk dat ik wel de binding met jullie wil voelen.”

Gill werd na het kennismakingsgesprek meteen gekoppeld aan meneer in haar flat en aan een mevrouw in de buurt die graag wilde wandelen. Hoe bevalt het goede buurschap tot nu toe? “Het is relaxter dan ik verwachtte, omdat ik zelf afspraken kan maken met de mensen die ik bezoek. Het voelt laagdrempeliger dan echt vrijwilligerswerk. Ik vind het fijn om zo af en toe een mailtje van jullie te krijgen met de vraag hoe het gaat; ik merk dat ik wel de binding met jullie wil voelen.”

“Ik kreeg meteen een college over de historie van de buurt”

Toen goede buur Gill voor de eerste keer op bezoek ging bij een meneer in haar flat, probeerde ze het gesprek op gang te brengen door iets over de geschiedenis van de flat te vragen. Meneer stak meteen van wal over de historie van zowel de flat als de buurt. “Als bewoner van het eerste uur heeft hij enorm veel kennis en ervaring, hij vertelt hier graag over.”

“Ik vond het wel spannend om voor het eerst langs te gaan bij de buurtgenoten aan wie ik gekoppeld ben,” vertelt Gill. “Ik was benieuwd naar het type mens achter de vraag. Ze hebben beide veel behoefte om te praten. Meneer vindt de middagen lang duren, dus mijn bezoekje brengt gezelligheid en breekt die lange middag. De vraag van de mevrouw aan wie ik gekoppeld ben, is om samen te wandelen met de rollator. Dit durft ze niet zo goed alleen te doen, omdat ze bang is om te vallen. We zouden vorige week beginnen, maar toen regende het heel hard: ‘Kind, dan kom je toch gewoon volgende week!’, zei ze toen ik haar belde. Dat voelt heel prettig, dat het contact niet persé moet, het voelt niet zwaar.”

Op de vraag wat het goede buur-zijn haar brengt, vertelt ze het volgende: “In het begin was het wel zoeken in het contact met mijn twee buurtgenoten. Ze gaven beide aan wekelijks te willen afspreken. Daar moest ik even over nadenken en ik realiseerde me dat ik dat te veel vond naast mijn werk. Ik zie nu iedere week één van de twee. Op deze manier geeft het me voldoening. Ik vind het prettig om te merken dat beiden allerlei contacten hebben naast mij. Dit voorkomt dat ik in mijn rol als maatschappelijk werker schiet, dat is toch een risico bij mijn vak!”

“Vanochtend zou ik met mijn vrouwelijke buurtgenoot gaan wandelen. Toen ik bij haar voor de deur stond bleek dat ze zich niet zo lekker voelde en dus liever thuis wilde blijven. Ik heb drie kwartier op de bank met haar zitten kletsen. We hebben gepraat over wat ik zou voorschotelen als Burennetwerk langs zou komen. ‘Als iemand halverwege de middag op bezoek komt, zet je dan iets zoets of iets zouts voor?’ Zij raadde me aan om pasteitjes te maken. Zoals je ziet, heb ik haar advies niet opgevolgd”.

Tekst en foto: Wanda Huinink